μια ανάσα ακόμη ενός ονείρου-Λένα Ιωάννου

Σε πολιτεία στο βυθό

είχα τη θάλασσα για ρούχο

είχα κοράλλια στα μαλλιά

στα μάτια θαύματα που σου' χω


φυλαγμένα

κι εσύ καράβι που φευγες

συνέχεια για τα ξένα

με τα πανιά σου απ' την αλμύρα

τσακισμένα...

Σ' ακολουθούσα ως να χαράξει

κάτω απ΄'την πορεία σου

κι είχα σκοπό να σε ρωτήσω αν ζει η αγάπη

μα εσύ δεν έσβηνες ποτέ

΄..είχες το μύθο σου...

κι εγώ παρέλυα στα κύματα

ξωπίσω σου...

Κάποτε στόλισε το στήθος μου το φως

και ξημερώσαν οι αντοχές μου παραμύθια

πως τάχα μπλέχτηκα μες του κορμού τα δίχτυα

κι ήμουν στην πλώρη των χειλιών σου ναυαγός...

Ητανε χάδια από δελφίνια που με γύρισαν

εξαντλημένη να σε βρω μες την αλήθεια

να μ' αγκαλιάζεις και να σου ζητάω βοήθεια

μια ανάσα ακόμη ενός ονείρου

Σ' αγαπώ...

Λένα Ιωάννου

14/4/13
http://mousikaperasmata.blogspot.gr/