Η πρώτη φθινοπωρινή βροχή
με βρήκε στο σκοτάδι μου εκεί
εκεί που δεν το πιάνει ανθρώπου μάτι
εκεί που δεν υπάρχει αγάπη..
οι στάλες να χτυπάν στα τζάμια
ο ουρανός να σπάει ποτάμια
κι εγώ να'χω στα μάτια λίμνες
τα όνειρά μου και τις μνήμες.
Η πρώτη φθινοπωρινή βροχή
η εικόνα αυτή η μαγική
με βρήκε τυλιγμένη με σεντόνια
τα ώριμα τα τωρινά μου χρόνια
Η πρώτη φθινοπωρινή βροχή
που ξέπλυνε τη σκόνη απ'τη ζωή
μου θύμισε υποσχέσεις που'χα δώσει
η καρδιά μου να μην παραδώσει!
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=66980
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου