είδωλα αγάπες πριμαντόνες...στιχοι Λενα Ιωαννου

Γύρω μου κι εμπρός μου μόνο ψέμα
κι έψαχνα μια αλήθεια να πιαστώ

όχι να σωθώ μα να τελειώσω
γρήγορα κι ανώδυνα να βγω.

πέρα μακριά εσύ γελούσες
που'σουν σ'άλλο έργο βασιλιάς
σίγουρος κι απόλυτος για όλα
χόρευες χωρίς να με κοιτάς..

κι ήτανε η πίκρα μου διπλή
που'σουν σ'άλλη διάσταση εσύ
κι είχες μες τα μάτια σου εικόνες
είδωλα αγάπες πριμαντόνες
κι ήθελα πολύ να σου φωνάξω
σύνελθε δεν παν όλα καλά
έχεις μπερδευτεί και θα τρομάξεις
μύρισ'ο αέρας μας φωτιά.

Ητανε βραχνάς στη λογική μου
το νοιωθα σαν κόμπο στο λαιμό
ήτανε σκηνή από ταινία
που'χε ένα φινάλε τραγικό.

Επαιρνες ανάσα και ξεχνιόσουν
σ'όλους σου τους ρόλους τακτικός
μέσα σου βαθειά εξαντλημένος
σ'άγρια φουρτούνα ναυαγός...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου