Μα τον τρις τον Αγιο Στύστη Λένα Κατσιμαντού Ιωάννου.

Κι αν κάποτε ελευθερωνόταν όσα στ'αλήθεια επιθυμώ
σα χάρτινη θα καίγονταν η ομπρέλα μου
καμιά φορά ευγνωμονώ την τρέλα μου

που της καζούρας μου' δωσε χρησμό...

Μα είναι πράγματι αστεία η ρευστότητα
σε στάνταρ σκέψεις που αφορούν ωραίες σχέσεις
το πορτοκάλι γίνεται χυμός κι άμα περάσει λίγο ο χρόνος
απαισιότατος χυλός...

Κι αν κάποτε ερωτευόμουν βαθειά με πάθος τη ζωή...
σαν το κερί θα με σβηνε η λύπη μου
γιατί εγώ δεν την προκάλεσα την τύχη μου
κι όμως μου σφράγισε με φούσκες την ψυχή...

Μα είναι πράγματι αστείο πανωφόρι
σε μαύρο ύφασμα έχτρα λαρτζ με ζωγραφιά
τον χάροη το τρελό αγόρι ,επιδειξία
μ'ολοστρόγγυλα φτερά...

(ε μα τoν τρις τον Αγιο στύσΤη
δεν ενδίδω (αχρείε) αβίοτε
αν κι είσαι άκρως δελεαστικός...
.... ενίοτε)

Στίχοι,απαγγελία,μουσική υπόκρουση και την κουβερτα εγω :p